من یه بچه ی روستایی ساده م از شمال ایران. با افکاری بزرگ. خلاق و پر انرژی ام. اسمم رضاست و فامیلیم برگرفته از شغل پدرِ پدربزرگم که یک کوزه گر زبر دست بودن، کلاگر هست. کلاگر در زبان و گویش مازنی به معنی کوزه گرِ و یه پسوند جالب هم دارم: آستانی. این کلمه هم در فرهنگ لغت به معنی آرام هست. پس اگه بخوایم به صورت سلیس و خودمونی بگیم باید بگیم: رضا کِلاگِر آستانی.